God, geef mij een hart dat vakantie kan nemen, zich even kan losmaken uit het gareel van zorg en verantwoordelijkheid, dat, los en vrij, de aarde kan proeven en ruiken, en de lucht en het water en de mensen erbij.
Geef mij een hart, dat nog kan open staan om naar de mensen toe te gaan, te luisteren naar hun verhalen en te snoepen van hun vriendschap, als de avond valt.
Geef mij een hart dat gelukkig kan zijn om kleine dingen, een hart dat kan bewonderen zonder te grijpen kan bidden zonder woorden, een hart dat door de dingen heen U kan zien.
Geef mij een hart dat vakantie kan nemen zoals Gij, op die zevende dag, toen alles goed was, wat Gij had gemaakt.
naar Manu Verhulst
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.